Hoe ben je betrokken geraakt bij Veilig Verkeer Nederland?

‘Dat kwam door een advertentie van Veilig Verkeer Nederland op Facebook waarin werd gezocht naar docenten voor gastlessen 
op basisscholen. Op dat moment werkte ik als buschauffeur, maar ik heb ook een onderwijsverleden. Ik heb de pabo-opleiding afgerond, dus ik wist dat verkeerseducatie vaak een ondergeschoven kindje is. Dat vond ik altijd al jammer. Ik dacht: 
als ik op deze manier tóch een bijdrage kan leveren aan beter verkeersonderwijs, dan doe ik dat graag.’

Hoe ziet een dag in het teken van verkeersveiligheid er voor jou uit?

‘Samen met de kinderen maak ik een woordweb: wat is een dode hoek en wat weet je over gevaarlijke situaties op de weg? Dan bekijken we 
een filmpje met meerkeuze-quizvragen en gaan we in gesprek over verschillende verkeerssituaties. Tot slot komt er een praktijkvoertuig 
langs, zodat leerlingen de dode hoek zelf kunnen ervaren.’

Wat spreekt je zo aan? 

‘Wat mij het meest aanspreekt, is dat ik door dit werk mijn twee passies kan combineren: lesgeven en busrijden.’

Welk moment is je het meest bijgebleven? 

‘Als er een leerling achter het stuur van het praktijkvoertuig zit, zet ik een klasgenoot in de dode hoek neer en laat ik degene achter het 
stuur raden wie daar staat. Ook al mogen ze tien of 20 seconden in de spiegel kijken, ze kunnen niet zien wie het is. Dan merk je dat ze 
zich realiseren dat je wel heel veel spiegels kunt hebben, maar er toch niet alles in kunt zien. Dat vind ik een van de mooiste momenten: als je dat kwartje ziet vallen bij ze, dan heb ik mijn doel bereikt.