Hoe ben je betrokken geraakt bij Veilig Verkeer Nederland?
‘Naast mijn werk als accountmanager voor ASR Verzekeringen, sta ik ingeschreven bij een castingbureau en ben ik regelmatig model voor fotoshoots en campagnes. Zo werd ik door Veilig Verkeer Nederland als model gevraagd voor de campagne ‘Een ervaren rijder kan risico’s mijden’, om onder andere het dragen van een fietshelm te stimuleren. Het klikte meteen met de mensen van Veilig Verkeer Nederland. Vlak daarna zag ik een oproep voorbijkomen dat er VVN-gastdocenten werden gezocht. Ik geef voor ASR al met veel plezier les op scholen tijdens de ‘Week van het geld’. Alles kwam dus samen en ik besloot te reageren.’
Hoe ziet een dag in het teken van verkeersveiligheid er voor jou uit?
‘Gemiddeld zet ik me op dit moment vijf tot tien uur per week in voor Veilig Verkeer Nederland. Ik geef de VVN Opfriscursus Scootmobiel en sta voor de klas in de groepen 7 en 8 met de Dodehoekles, Doe Meer met MONO en Van 8 naar 1. Daarnaast ben ik coördinator van het VVN praktisch Verkeersexamen op basisscholen in mijn regio.’
Wat spreekt je zo aan?
‘Ik vind het ontzettend leuk om voor de klas te staan. Kinderen uit groep 7 en 8 zijn aan het ontdekken en zitten vol vragen. Ik wil ze als gastdocent graag iets bijbrengen over verkeersveiligheid. Het verkeer is veranderd, denk maar aan alle elektrische fietsen. Het is belangrijk om goed op jezelf te letten. Daarnaast zitten de lessen van Veilig Verkeer Nederland ontzettend goed in elkaar en is er ruimte voor eigen inbreng. Tijdens de MONO-lessen gaat het bijvoorbeeld om focus. Je kunt maar met één ding tegelijk bezig zijn. Ik breng dat in de praktijk door de leerlingen te vragen met hun ene hand een balletje omhoog te gooien en met de andere hand een briefje aan de juf te schrijven. Dat lukt ze natuurlijk niet. Die boodschap komt altijd aan.’
Welk moment is je het meest bijgebleven?
‘Kinderen nemen het VVN praktisch Verkeersexamen heel serieus. Ze komen vaak lachend en joelend aan, maar naarmate de start in zicht komt worden ze steeds stiller. Ik zal nooit vergeten dat een aantal leerlingen ervan overtuigd was, dat ouders tijdens het examen uit de bosjes konden springen om ze te controleren.’