Links en rechts
Jaap en Truus zijn 64 jaar samen en wonen hun hele leven in Apeldoorn. Vanuit hun huis, waar ook hun 2 zonen en dochter opgroeiden, blikken we terug. ‘Onze oudste zoon Rob is nu 63 jaar, maar ik weet nog goed dat ik hem op zijn vierde voor het eerst naar de basisschool bracht’, vertelt Truus. Ze gingen altijd te voet, er was geen trottoir en er reden nauwelijks auto’s. ‘Onderweg maakte ik hem vertrouwd met het verkeer. Bijvoorbeeld dat hij goed naar links en rechts moest kijken, voordat hij overstak. Vanaf zijn 7e vond ik hem oud genoeg om alleen te gaan. Zelf kon hij ook niet wachten!’
Klamme handjes
Van kinderen die met de auto naar school werden gebracht, was absoluut geen sprake. Truus: ‘Nee joh, ik kon niet eens autorijden. Alle moeders brachten ze vooral te voet.’ Door het rustige verkeer, was het voor Truus en Jaap niet zo spannend om hun kinderen zelfstandig naar school te laten gaan: ‘Natuurlijk had ik in het begin ook wel klamme handjes en keek ik stiekem om de hoek of het allemaal wel goed ging’, vertelt Truus. ‘Maar op een gegeven moment moet je ze loslaten, ook in het verkeer. Dat is wel kenmerkend voor onze opvoeding. We hebben onze kinderen in vrijheid opgevoed en gaven ze het vertrouwen dat het altijd goedkomt.’ Jaap: ‘Ik was er ook niet zo mee bezig of het verkeer gevaarlijk was, het was hier zó rustig in de straat. Dat is nu wel anders.’
