Dat Michiel, fysiotherapeut in het dagelijks leven, fietsfanaat is, heeft hij niet van een vreemde. Zijn 75-jarige vader trapt op zijn racefiets zonder problemen nog zo’n 80 kilometer weg. 'De liefde voor de wielersport zit ons gewoon in het bloed. Het moment dat mijn vader me leerde fietsen, was voor hem ook heel speciaal. Hij kan zich zelfs nog precies herinneren waar hij mijn eerste kinderfietsje heeft gekocht', lacht Michiel.
‘Trapperfiets’
Op de derde verjaardag van Joppe was het zo ver. Midden in de woonkamer stond hij, feestelijk ingepakt en wel. 'De ’trapperfiets’, zoals Joppe hem zelf noemt', vertelt Michiel. 'En wat is hij er trots op! Blauw, dezelfde kleur als de racefiets van papa. Het kon niet beter. Een tweedehandsje, gekocht op Marktplaats, want waarom zou je een nieuw exemplaar kopen als ze er toch zo weer uitgegroeid zijn. Ik heb hem een beetje opgeknapt, het fietsje is weer zo goed als nieuw en begint aan zijn tweede leven.'
Drie- en tweewieler
Zich voortbewegen op wielen is Joppe niet vreemd. Voor zijn eerste verjaardag kreeg de peuter al een loopfiets. Michiel: 'Die fiets had drie wielen en daar was Joppe al helemaal gek mee. Hij kon eerder ‘fietsen’ dan lopen. Toen hij twee jaar was hebben we er een wiel afgehaald; de driewieler werd een tweewieler. Ook daar was hij heel behendig mee. Beentjes omhoog, bruggetjes af; het was allemaal geen probleem. Hij kon al snel zijn evenwicht behouden en dat zie je nu terug. Joppe moet nog wat oefenen, maar hij kan al zelfstandig fietsen. Het remmen gaat hem nog niet zo goed af.'
Zo vader, zo zoon
Nu Joppe een echte fiets heeft, is het serieuze werk begonnen. Op dezelfde plek waar Michiel de kunst onder de knie heeft gekregen, daar leert zijn zoontje nu ook fietsen en deel te nemen aan het verkeer. 'We wonen in Ouderkerk aan de Amstel, op een steenworp afstand van mijn ouders, de plek waar ik heb leren fietsen. Bijna dagelijks fietst Joppe, met mij of zijn moeder aan zijn zijde, naar de rustige woonwijk van zijn opa en oma. Onderweg moeten we een paar keer oversteken en komen we een verkeerslicht en zebrapaden tegen. Joppe heeft nu nog zijn concentratie bij het fietsen nodig, dus geef ik bijtijds aan wanneer hij moet afremmen. Eenmaal tot stilstand gekomen kijken we samen of er iets aankomt en of we over kunnen steken. Alles wat ik doe benoem ik. Zo heeft mijn vader het mij geleerd, zo leer ik het Joppe. Over een kleine drie jaar is onze baby Wiebe aan de beurt. Ik kan niet wachten', sluit de trotse vader af.
Wil je weten wat jij als ouder kunt doen om met je kind te oefenen in het verkeer? Lees hoe andere ouders omgaan met het thema verkeer in de opvoeding. Of meld je aan voor Verkeerstips voor ouders. Je krijgt dan 2 à 3 keer per jaar een mail met onze tips en adviezen.