Simone, moeder van de 6-jarige Bobbie en 8-jarige Seppe, verbaast zich dagelijks over de gevaarlijke capriolen die leerlingen op het schoolplein uithalen. ‘Ik zie leerlingen met z’n tweeën en soms zelfs met z’n drieën op een fatbike zitten. Dat vind ik lijp, zoals ze dat hier op z’n goed Brabants zeggen’, lacht Simone. ‘Wat ik om me heen soms zie, maakt me er extra alert op dat Bobbie en Seppe zulke dingen niet gaan doen. Ik wil dat ze straks zelfstandig en veilig naar school fietsen en daar bereid ik ze nu al op voor.’

Van loopfietsje tot sjaalmethode

En die voorbereiding neemt Simone heel serieus. Ze heeft zelfs een stappenplan bedacht voor de fiets- en verkeersopvoeding van haar kinderen. ‘Het begon met een loopfietsje,’ legt ze uit. ‘Daardoor konden ze soepel overstappen naar een fiets met trappers. Zijwieltjes waren niet nodig, ze hielden hun balans perfect. En dan is er nog mijn geheime wapen: de sjaalmethode. Ik vond dit handige trucje online en het werkt geweldig! Je bindt een sjaal onder de oksels van je kind en rent mee naast het fietsje. Gaat het goed, dan laat je de sjaal wat vieren. Op het moment dat je hem helemaal weghaalt, hebben ze dat niet eens door en fietsen ze zelfstandig. Bobbie en Seppe konden al fietsen voordat ze naar de basisschool gingen.’

Spelenderwijs leren in het verkeer

Ook voor de lessen die Simone haar kinderen in het verkeer geeft, heeft ze altijd een plan gehad. ‘Vanaf de eerste schooldag fietst Seppe al naar school. Het is maar anderhalve kilometer, maar precies een mooi stukje om de verkeersregels spelenderwijs bij te brengen. Eerst fietste hij op de stoep en liep ik ernaast. Sinds Bobbie ook naar school gaat, fietst zij naast mij aan de binnenkant, terwijl Seppe vlak voor ons rijdt.’

Loslaten is lastig, maar nodig

De eerste jaren gaf Simone Seppe duidelijke instructies tijdens het fietsen: hand uitsteken, stoppen voor het rode verkeerslicht en het zebrapad, rechts houden. Inmiddels houdt ze Seppe alleen nog goed in de gaten. ‘Ja, bij hem is het grote loslaten begonnen, hoe moeilijk ook’, vertelt Simone. ‘Maar het is belangrijk dat hij nu al de regels kent en zelf goed oplet. Hij krijgt natuurlijk verkeerslessen op school, en volgend jaar zal hij het VVN Verkeersexamen gaan afleggen. Een ijkmoment.’

Zelfstandig fietsen 

Vanaf volgend jaar mag Seppe alleen naar school fietsen. Hij moet dan een weg oversteken waar auto’s 60 km/u rijden, zonder verkeerslichten, alleen met een zebrapad. Simone: ‘En over twee jaar gaat hij naar de middelbare schooltijd. Die is in Weert, een rit van 14 km. Hij heeft een klas overgeslagen, dus hij zal dan pas 10/11 jaar oud zijn. De afstand is flink, maar we hopen dat we hem zonder e-bike kunnen laten fietsen. Dagelijks 28 km fietsen is goed voor zijn conditie. Maar er is wel één grote zorg: het meeliften aan de arm van een klasgenoot met wel een e-bike. Mijn moeder gaf net als ik les en heeft meegemaakt dat een leerling van 15 jaar op die manier verongelukte. Dat risico willen we niet nemen. Als Seppe de enige zonder e-bike is en daardoor helemaal alleen moet fietsen of gaat meeliften, dan gaat veiligheid voor onze principes. In dat geval krijgt hij alsnog een e-bike.’

Fiets, maar fiets veilig

Ook kleine Bobbie fietst vanaf dag één naar school. ‘Ook hier staat veiligheid centraal’, vertelt Simone. ‘Niet alleen bij ons, maar ook op school. Kinderen krijgen vanaf groep 1 verkeerslessen en elk jaar wordt de VVN Fietscheck gedaan voordat de donkere maanden beginnen. Daarnaast komt jaarlijks een fietsenmaker op school langs en krijgen de leerlingen voor de maanden oktober tot maart een reflecterend vestje te leen. Wie het draagt, krijgt een stempel. Kinderen met de meeste stempels winnen een prijs.’

Nog even en dan…

Simone en haar man hebben goed nagedacht over de grote dag dat Seppe en later ook Bobbie naar de middelbare school gaan. ‘Er komt één ijzeren regel: telefoon uit tijdens het fietsen, rij MONO. Wij geven daarin uiteraard het goede voorbeeld. Hoe de toekomst eruit zal zien, blijft een vraag. Maar zowel school als wij doen er alles aan onze kinderen zo veilig mogelijk aan het verkeer deel te laten deelnemen.’